آیت الله غرویان در مورد اهمیت سیاسی دوران امامت امام جعفر صادق(ع) به مهر گفت: اهمیت سیاسی دوران امام صادق (ع) از این نظر بود که در زمان منصور دوانیقی مکاتب فکری و فلسفه های سیاسی مختلفی مطرح می شد که اینها در مقابل دیدگاه مکتب اهل بیت(ع) بودند. امام صادق(ع) یک درگیری فکری درباب نظام سیاسی با خلفای عباسی و ادامه افکار خاندان بنی امیه داشتند و از این جهت تلاش ایشان این بود که آن بنیان های فکری مکتب اهل بیت(ع) را در باب حکومت برای مردم تبیین کنند.
وی افزود: نکته دوم اهمیت سیاسی دوران ایشان از این جهت بود که مسائل مختلف حقوقی و کلامی و فلسفی از جانب مکاتب و ادیان مختلف در زمان امام صادق(ع) مطرح می شد و حضرت تلاش داشتند با تبیین مسائل فلسفی و کلامی ومسائل هستی شناختی آن دیدگاه فلسفی مکتب تشیع را تبیین کنند حتی تفکرات ماتریالیستی یا دهری مسلکی یا مذهب لاادریون که در زمان امام صادق(ع) وجود داشت ایشان می خواستند به آنها پاسخ دهند و مکتب اهل بیت (ع) را بر اساس فلسفه های ثابت و متقن بیان کنند.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه تصریح کرد: لذا بسیاری از روایات امام صادق(ع) صبغه کلامی و فلسفی دارد. اعتقادات مردم را نسبت به مبدأ و معاد بیان می کند از این دو بعد موقعیت امام صادق(ع) درتاریخ تشیع اهمیت و ویژگی والایی دارد.
غرویان در مورد اینکه تأثیرات فقهی امام صادق(ع) به عنوان بنیانگذار فقه جعفری در رشد فقه در جهان اسلام تا چه حد بوده هم بیان داشت: امروزه این اهمیت را با مراجعه به کتب فقهی و روایی خودمان از قبیل وسائل الشیعه، کتب اربعه فقهی و روایی کافی، تذهیب، الاستبصار، و من لایحضره الفقیه می توانیم ببینیم. اکثر روایات ما در مباحث فقهی، تجارت، قضا،سبک زندگی و مسائل مختلفی که در فقه مطرح هستند از امام صادق(ع) نقل شده است. اکثر روایات ما از ایشان صادر شده است. البته امام صادق(ع) از پدرشان امام باقر(ع) و ائمه قبلی تا به پیامبر اکرم(ص)نقل می کنند، ولی تبیین و تفسیر و تکثیر این مباحث توسط امام صادق(ع) صورت گرفته و تا زمان ما هم باقی مانده است.
غرویان در مورد اینکه میزان وامداری مکاتب فقهی چهارگانه اهل سنت از مکتب جعفری چقدر بوده هم افزود:در زمان امام صادق(ع) شافعی، ابوحنیفه، مالک، احمدبن حنبل طرفدارانی داشتند و مذاهب چهارگانه فقه اهل سنت هم مطرح بود ولی در تاریخ نقل شده که بعضی از سؤالاتی که ائمه فقه اهل سنت نمی توانستند پاسخ دهند مردم را به ابوعبدالله ارجاع می دادند. ابو عبدالله کنیه امام صادق(ع) است، می گفتند بروید از ایشان بپرسید. این مسئله نشان می دهد که فرمایشات امام صادق(ع) در تبیین نظرات رسول الله حتی برای پیشوایان اهل سنت هم کارگشا بوده است. زیرا اهل سنت در فقه فقط به روایات نبوی استفاده می کند ولی در فهم آن گاهی دچار مشکل می شوند امام صادق(ع) مشکل را بر آنها حل می کرد.
شهریاری
سوار نت