غدیر یا سقیفه؟

هوالرفیق

انسان وقتی هدف را شناخت ضرورت را در می یابد و به حرکتش جهت می دهد چون هدف را شناخته و با عشق به سوی آن حرکت می کند.با توجه با استعداد های انسان می توان دریافت که هدف خداوند است (انا لله و انا الیه راجعون)؛پس مسیری بسیار طولانی در پیش داریم.ضرورت دارد که جهت را به سمت خدا مشخص کنیم و با عشقی که هدف می دهد حرکت کنیم و درمانده نشویم،خسته نشویم و با پشتکار ادامه دهیم.

این مسیر طولانی بدون راهنمایی از سوی کسی که راه را خوب می شناسد و خود هرگز دچار اشتباه نمی شود و وسوسه های راه و جذابیت های ظاهری او را نمی فریبد طی کردنش ممکن نیست.نه اینکه ممکن باشد و سخت...نه ، اصلا ممکن نیست.

تنها کسی که می تواند راهنمای ما باشد در این مسیر فقط خداوند است که علم بی نهایت دارد و کمال مطلق است که هیچ گاه دچار اشتباه نمی شود که اگر بشود دیگر خدا نیست.

خداوند از طریق وحی که نوعی ارسال پیام و تعیین مسیر است انسان را از بیراهه ها نجات میدهد.

اما نمی شود که  یکی یکی افراد با وحی ارتباط داشته باشند چرا که عده ای ظرفیت دریافت وحی را ندارند و ممکن است برای عده ای فریب های شیطان نیز وحی جلوه کند و دچار گمراهی شود.

پس خداوند یک قانون کلی را توسط یک پیام آور به سمت مردم می فرستد تا مسیر هدایت را بتوانند پیدا کنند و این ارتباط نباید لحظه ای قطع شود چرا که برای رسیدن به راه های طولانی و اهداف بزرگ باید ریزترین نکات زندگی در آن مراعات شود که نیز نیازمند ارتباط  هر لحظه  داشتن با وحی است.

قوانین الهی توسط پیامبران به ما می رسد و چون پیامبران انسان هستند پس عمرشان نیز مانند انسان است و از روی دیگر نیز نباید ارتباط با وحی قطع شود پس پیامبران دیگری می آیند تا این مسیر سخت بدون راهنما طی نشود.

کسی که می خواهد پیام آور الهی باشد باید همانند پروردگار دو خصلت مهم داشته باشد:1-علم و آگاهی به تمامی مسیرها.2-دچار اشتباه و خطا نشدن و فریب وسوسه ها را نخوردن.

دارا بودن این دو ویژگی همان عصمتی است که ما برای پیامبرمان معتقد هستیم.اما چون پیامبر ما ختم رسل است بعد ایشان که نمی شود امت مسلمان بدون رهبر و راهنما رها شوند.این جانشین پیامبر که قرار است بعد از ایشان نقش رهنما را ایفا کند باید نیز دو ویژگی را داشته باشد تا هدایت مردم به ضلالت تبدیل نشود.این یعنی معصوم بودن کسی که میخواهد جانشین پیامبر شود.

اما غیر از خداوند کسی نمی تواند تشخیص دهد که چه کسی به طور کامل و بهتر از همه این دو ویژگی یا همان عصمت را دارا است.چرا که اوست که از آشکار افراد خبر دارد.پس این جانشین را خداوند باید تعیین کند.

در مورد پیامبر ما نیز این اتفاق در غدیر خم افتاد.آن هنگامی که آن جمعیت عظیم را در آن گرمای ظهر غدیر در بیابان نگه داشت و پیک فرستاد تا جلو رفته ها برگردند و عقب مانده ها زودتر خود را برسانند.آن هنگامی که این آیه نازل شد:یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک فان لم تفعل فما بلغت رسالته...این چه امر مهمی است که با این همه  تاکید خدا همراه است به گونه ای که اگر انجام ندهد رسالت پیامبر کامل نخواهد شد.

پس از اینکه پیامبر جاشین خود را در غدیر مشخص نمود آیه آمد:الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی...با معرفی علی با جمله من کنت مولاه فهذا علی مولاه دین خدا کامل شده است.

حال باید غدیر را پذیرفت که خداوند خود جانشین رسول را مشخص کرده است و باید دانست که غیر او نمی تواند او را مشخص کند یا سقیفه را که جانشین را عده ای انتخاب کردند.عده ای که حتی در عدالت انها شک بود چه برسد به عصمت آنها.

پس شهادت پیامبر عده ای دور هم جمع شدند و مفضول را بر فاضل مقدم کردند.آیا آنها حق داشتند که چنین کنند؟

آیا آنها توان انتخاب این راهنمای الهی را داشتند؟

آیا کسی که بارها اعتراف کرد که اگر علی نبود هلاک می گشتم می تواند جانشین رسول خدا شود و راهنمایی امت را به دست گیرد؟

از همه اینها بالاتر....آیا پیامبر از ابوبکر نعوذبالله کمتر می دانست که او عمر را جانشین خود کرد اما پیامبر امت را بدون جانشین رها کرد؟

آیا اگر روش اسلام دموکراسی و انتخاب مردمی است در امر مهم امامت که باید معصوم باشد چرا خلفای ثلاث هر کدام با روش های متفاوتی انتخاب شده اند.یکی با رای گیری عده ای.یکی با برگزیدن خلیفه قبل و یکی با آرا عده ای محدود؟

حال کمی بیاندیشیم که آیا حق با غدیر است یا با سقیفه؟آیا جز غدیریان ، دیگران می توانند به هدف عظیم دست یابند و این مسیر بسیار سخت را طی کنند؟؟

سیدمیثم میرتاج الدینی