پس از فوت شيخ احمد احسايى، يكى از شاگردانش به نام سيد كاظم رشتى (1212 - 1259 ق.) جانشين او گرديد. سيد در جوانى به يزد رفت و به شيخ احمد پيوست و سپس به كربلا رهسپار شد و تا پايان عمر در آن شهر به تدريس و ترويج مكتب شيخيّه مشغول بود. وى بالغ بر يكصد و پنجاه جلد كتاب و رساله نوشت كه غالباً با زبان رمزى و نامفهوم است. برخى معتقدند منشأ اكثر آراى نادرست شيخيّه، سيد كاظم رشتى است و احسايى بدانها اعتقاد نداشته است.يكى از شاگردان سيد كاظم، ميرزا على محمد ملقب به باب(درب بین مردم و امام زمان-واسطه) بود كه پس از فوت سيد، مدعى جانشينى او شد و پس از آن ادعاى بابيت امام غايب و سپس ادعاى نبوت خويش را مطرح ساخت،او موسس فقه بابیه است که کتب زیادی در این زمینه نوشته شده است که جامع ترین آنها کتاب آیت الله اشتهاردی می باشد.
مطالب مرتبط
کدام امام زمان؟ ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت